دست گل جدید حاجی : قطع بلندگوی منصور ارضی در حرم رضوی

همزمان با سفر احمدی نژاد به مشهد، بلندگوی حاج منصور ارضی به دنبال اهانت به مسئولین نظام در مشهد مقدس و در حین اجرای برنامه قطع شد.
حاج منصور ارضی در آخرین اظهار نظر خود در مراسم مذهبی که در حرم امام رضا(ع) برگزار می شد با اهانت به هاشمی رفسنجانی، موجب تعجب بسیاری از مخاطبانش را فراهم کرد و مسئولان انتظامات حرم رضوی را بر آن داشت تا از ادامه اجرای برنامه وی با بلندگو جلوگیری کنند.
وی که از هواخواهان سرسخت ریسی دولت نهم به شمار می رود، در سال های اخیر به دلیل اظهارنظرهای توهین آمیز به برخی مسئولان کشور بسیاری از مخاطبان خود را از دست داده و در کنار اسفندیار رحیم مشایی به سوژه مناسبی برای رسانه ها تبدیل شده است.
منصور ارضی پیش از این نیز با تشبیه محمد باقر قالیباف به عمر سعد و تهمت هایی به هاشمی رفسنجانی خبر ساز شده بود. اینگونه اظهارات این مداح موجب شده تا وی نتواند چند سالی به اجرای برنامه در بیت مقام معظم رهبری بپردازد و صداوسیما نیز در سال های اخیراز پخش صوت و تصویر وی جلوگیری کرده است.





و اما دست گلی دیگر از منصور ارضی:
احمدی نژاد مرتکب مکروه شده است
منصور ارضی، پیش از سفربه مشهد نیز نسبت به برخی از موضع‌گیری‌های اخیر علیه رییس‌جمهوری انتقاد کرده  و گفته بود: احمدی‌نژاد مظلوم است.
وی که در جلسه هفتگی زیارت عاشورا در حسینیه صنف لباس فروش‌ها سخن می‌گفت، با اشاره به انتقادات اخیر علیه احمدی‌نژاد به دلیل تاخیر در برکناری مشایی گفت: احمدی‌نژاد نهایتا مرتکب مکروه شده، اما برخی حرام انجام می‌دهند.
ارضی انتقادات اخیر از احمدی‌نژاد و ایجاد جو رسانه‌ای علیه رییس‌جمهور را در راستای تضعیف وی پیش از تنفیذ عنوان کرد. وی گفت: بنده خود نیز به احمدی‌نژاد درباره انتخاب مشایی انتقاد کردم، ‌اما این حق رییس‌جمهور است که همکاران خود را انتخاب کند.
ارضی انتقادات به استناد رییس‌جمهوری بر قانون اساسی در نامه اعلام کناره‌گیری مشایی به رهبر معظم انقلاب را وارد ندانست و گفت: این تاکید قانونی در یک نامه رسمی، با توجه به انتقاداتی که در زمینه عدم توجه به قانون مطرح می‌شود، به جا بوده است.
وی همچنین با اشاره به سخنان اخیر ‌هاشمی‌رفسنجانی مبنی بر ضرورت آزادی بازداشت شده‌های اغتشاشات اخیر، گفت: نباید زحمات سپاه، بسیج و ناجا در کنترل اغتشاشات تباه شود!!!

طالبان علیه آسیای میانه

به دنبال اعلام آمادگی کشور های ازبکستان، تاجیکستان و ترکمنستان برای مبارزه علیه گروه های طالبان در زمینه انتقال تدارکات سربازان ناتو و کمک های بشر دوستانه به افغانستان و پاکستان، تعدادی از افراد مسلح در مرز ازبکستان و قرقیزستان به ادارات دولتی ازبکستان هجوم بردند ومرزهای دو کشور بسته شد. علاوه بر این گروه های تندروی طالبان، تاجیکستان را به دلیل همکاری این کشور با آمریکا و ناتو تهدید به حمله تروریستی کرده است. با این حال کشورهای آسیای میانه اعلام آمادگی کردند که برای مبارزه با گروه طالبان در زمینه انتقال تدارکات نیروهای خارجی در افغانستان همکاری می کنند. تا کنون ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان که با افغانستان هم مرزهستند با انتقال محموله های غیرنظامی و کمک های بشردوستانه ناتو به افغانستان موافقت کرده اند.

چرا تاجیکستان تهدید شد؟

علی رغم اینکه همه کشورهای آسیای میانه اعلام آمادگی کردند که با نیروهای خارجی در افغانستان همکاری کنند ولی طالبان به دولت تاجیکستان درباره همکاری این کشور با آمریکا و ناتو هشدار داده و آن را اعلام جنگ با طالبان برشمرد.

"عبدالواسع معتصم آقا " رئیس شورای سیاسی گروه طالبان افغانستان در مصاحبه ای با شبکه عربی الجزیره اعلام کرد: «اگر تاجیکستان به همکاری با آمریکا ادامه دهد و از عملیات نظامی علیه طالبان حمایت کند با پیامدهای جدی مواجه خواهد شد.

این بدین معناست که آنها در تجاوز و تعدی به اسلام و کشور همسایه شریک هستند». لازم به یادآوری است، تاجیکستان چند روز قبل رسما با انتقال نیروهای ائتلاف از خاک این کشور به افغانستان موافقت کرد. این مسئله خشم طالبان را برانگیخت.

مقامات رسمی تاجیکستان درباره سخنان رئیس شورای سیاسی گروه طالبان واکنشی نشان نداده اند. ولی آنها تهدیدات طالبان را جدی گرفته اند، زیرا این تهدید از سوی یکی از سران مهم گروه طالبان انجام گرفته. دولت تاجیکستان بیم دارد، گروههای تندرو مذهبی بویژه در مناطق صعب العبور تاجیکستان که دولت مرکزی کنترل کمتری دارد، نفوذ کنند و خطری جدی برای دولت تاجیکستان بوجود آورند. در سالهای اخیر در شهر دوشنبه انفجارهایی روی داده بود که پلیس تاجیکستان تابحال موفق به دستگیری عاملین انفجارها نشده است.

پایان ببر های ۳۷ ساله

شورشیان تامیل پس از 37 سال مبارزه با ارتش سریلانکا اسلحه های خود را بر روی زمین گذاشتند و ترجیح دادند سکوت را بر تسلیحات خود حاکم کنند تا طولانی ترین جنگ آسیا پایان بپذیرد.

منابع خبری گزارش دادند به دنبال عملیات گسترده ارتش سریلانکا طی هفته‌های اخیر، نیروهای جدایی‌طلب ببرهای تامیل در حالی پس از 37 سال مبارزه با دولت مرکزی به پایان تاریخی خود رسیدند و سلاح‌ها را بر زمین گذاشتند که در سال 2006 بیش از یک سوم خاک کشور سریلانکا را در اختیار داشتند.

شورشیان تامیل زمانی پایان مبارزه را اعلام کردند که دولت در بیانیه‌ای رسمی خبر آزادی تمامی پنجاه هزار نفری را داد که هفته های گذشته را در داخل محدوده تحت کنترل شورشیان تامیل گذراندند. در نهایت اما شورشیان در منطقه ای محصور شدند که از هاید پارک لندن هم کوچک‌تر بود. سربازان ارتش با تنگ‌تر کردن حلقه شورشیان را در محاصره کامل درآورده و امکان دسترسی آنها به دریا را هم از میان بردند. این نخستین بار از زمان دست به اسلحه شدن شورشیان تامیل در سال 1983 بود که سربازان ارتش توانستند کنترل این منطقه را در دست داشته باشند.

با این حال، شورشیان تامیل اکنون در منطقه بسیار کوچکی در شمال غربی این کشور پناه گرفته‌اند و ارتش سریلانکا مصمم است همه آن‌ها را از پای درآورد. حتی با وجود تکذیب های پیاپی خبر کشته شدن رهبر شورشیان تامیل در مناطق شمالی سریلانکا، خبرگزاری رویترز به نقل از منابع نظامی سریلانکا خبر کشته شدن رهبر شورشیان ببرهای تامیل  را تایید کرد تا آخرین میخ های ارتش سریلانکا بر تابوت گروه های شورشی 25 ساله کوبیده شود. این در حالی است که پیش از این نفر اول ببرهای تامیل به صراحت تاکید کرده بود که گروهش تنها زمانی دست از مباززه برخواهد داشت که تمامی اعضای آن کشته شده باشند.در این شرایط، تلویزیون فرانسه گزارش داد که  مقامات دولت کلمبو به نظامیان سریلانکایی دستور داده بودند تا آخرین نفرات، شورشیان تامیل را از پای درآورند که با محقق شدن این هدف، به بیش از سه‌دهه نبرد ببرها پایان داده شد؛ شکستی که برای شورشیان به گفته "ولو پیلایی پراباکوران" رهبر آن‌ها غم‌انگیز بود.

تمسک به هرم آتش

این عکس خودسوزی یک بودایی در اعتراض به آزار و اذیت پیروان مذاهب به وسیله دولت ویتنام جنوبی در ژوئن 1963 را به تصویر می شکد که جایزه بهترین عکس خبری سال را نصیب خورد کرد. عکس تاثیر گذار از خودسوزی یکی از رهبران بوداییان در شهر سایگون ویتنام جنوبی  باعث شد تا رئیس جمهور جان اف کندی حمایت از دولت وبتنام جنوبی را متوقف کند.

خودسوزی مرحوم محمدرضا کلاورزانی مقدم اما خم به ابروی هیچ کس نیاورد در این وادی. وی در نامه ای دلیل خودسوزی را بیکاری و فقر عنوان کرده بود. خودسوزی در مقابل مجلس هم موضع نرم علی لاریجانی را به دنبال داشت تا دامنه اعتراضات گسترش پیدا کند. ادامه بی تفاوتی ها، سومین خودسوزی را در مقابل بنیاد شهید رقم زد. این بار یک جانباز شیمیایی خود را به آتش کشید و در نهایت به دلیل شدت سوختگی درگذشت.

همچنین بخوانید:

سومین خودسوزی در تهران طی روزهای اخیر

زنگ خطر خودسوزی ها برای که به صدا درآمده است؟

ناتوانی دولت نهم و خودسوزی های زنجیره ای

معتاد، جانباز یا انسان؟

خودسوزی این بار در دانشگاه تهران

خزینه‌هاى برباد رفته

باد، تکانى به لنگ‌هاى سرخ به هم پیچیده دم در مى‌دهد که شیشه‌هاى دستمال نکشیده را پوشانده‌اند. پایین رفتن از 2 پله کوچک ورودى هم مانع از خم شدن مردم نمى‌شود. درگاهى در کوتاه است و چوبى. اتاق کوچک 3 در 2و نیم مترى راهروى انتظار را تشکیل مى‌دهد. با سکوهایى که پوشبده شده است با لنگ‌هاى رنگ و رو رفته. گویی سال‌ها است که کسى در انتظار ننشسته بر روى سکوهاى سیمانى این اتاق. در دیگرى به دالانى روشن باز مى‌شود. منور و دلباز به سبب وجود نورگیر‌هاى فراوان شیشه‌اى در سقف. کاشى‌هاى رنگ و رو رفته اما هیچ عظمتى براى آن سالن بزرگ با 14 حمام نمره باقى نمى‌گذارد. بوى نم از لابه لاى تک‌تک‌شان بینى را پر مى‌کند. گویى ورودى است به دنیایى دیگر.

صداى «سام علیک» بلندى سکوت سکرآمیز سالن را مى‌شکند. مرد تازه وارد به گوشه ای مى‌رود که در آن قفسه‌های فلزى در 2 ردیف بالاى هم جا خشک کرده اند. شماره دست نویسى هم روى هریک ازآن‌ها است وقفلى وکلیدى. در قفسه را قفل مى‌کند و کلید و شماره آن را که به کش زهوار در رفته‌اى آویزان است، به دورمچ خود مى‌اندازد. دیگر خبرى از حمام‌هاى عمومى نیست. تنها بخش نمره مانده است و بس. همان 14 اتاقک کوچک که البت نیمى از آنها بلااستفاده مانده‌اند.

ابتدا اتاق کوچکى است که تنها مى‌توان در آن ایستاد و سایر لباس‌ها و لنگ را درآورد. آویز‌هایى هم بر دیوار نصب شده است تا به کار لنگ‌ها (یا احتمالاً حوله‌هاى شخصى) بیایند. اتاق دوم اما کمى بزرگ‌تر به چشم می آید. البته کمى بیشتر از کمى! حدودا 3 برابر اتاق رختکن. سکویى هم به ارتفاع نیم متر در گوشه اتاق است و دوشى در پائین و 2 شیرآب گرم وسرد بربالاى سکو. دوش آب زنگ زده قهوه‌اى تیره هم یحتمل قدمتى کمتر از خود گرمابه ندارد. یک لگن بزرگ ویک سطل کوچک دسته دارکه در قدیم به آن «مشگفه» مى‌گفتند را هم اضافه کنید به اینها. دیوارهاى حمام تا نیمه کاشى سفید است و بعد سیمانى که معلوم است قبلاً سفید بوده اما حالا بر اثر رطوبت زرد شده است.

در اتاقک‌هاى حمام نمره به سالن اصلى باز مى‌شود و آینه سرتاسرى بدون قاب و تزیین که به دیوار آویزان شده، اولین چیزى است که به چشم مى‌آید. آینه‌هایى که گاه جلوى آن مى‌ایستند و صورتشان را اصلاح مى‌کنند. ممکن است موهایشان را هم شانه کنند در مقابلش یا لباس‌هایشان را مرتب. روى دیوار دو بر دور آن هم همیشه تعدادى تیغ نصفه استفاده شده به چشم مى‌خورد که مشتریان به دیوار چسبانده‌اند. در هر حال اینجا نقطه پایان گرمابه‌هاى امروزى است.دیگر نه خبرى از خزینه است و نه لیف و کیسه‌کشى و مشت و مال دلاک‌ها. دیگر سال‌هاست که صداى لنگگگگگگگ در گوش حمام پیچیده نشده است و اثرى هم از پادو‌هاى انعام بگیر نیست. فقط اوسٌا است که روى صندلى پایه شکسته‌اش نشسته است و نگاهش به درگاه در دوخته. تا شاید یکى خم کند سرش را از درگاهى و «سام علیکی» بگوید در سکوت سکرآمیز سالن.

سفرنامه بشاگرد(۱)

 منطقه بشاگرد در استان هرمزگان به عنوان محروم ترین ناحیه کشور شناخته می شود.  فاصله نزدیک ترین شهرستان به بشاگرد ۲۱۰ کیلومتر است اما طی این مسیر به علت خاکی بودن جاده حدود ۴ سال طوب می کشد. بسیاری از ۷۰ هزار اهالی بشاگرد هنوز در کپر زندگی می کنند و روستاهای زیادی از آب و برق و سایر خدمات بی بهره اند. حتی تعداد زیادی ازروستاییان با سرویس بهداشتی بیگانه اند و بعد از سال ها تازه یادگرفته اند که خودرو را همچون قاطرهایشان نپندارند. با این حال دولتمردان به جای همت برای بازسازی این منطقه سایه طمع خود را بر سر محرومانگسترانده اند و از جایگزینی صندوق های مخصوص کمک به غزه دریغ نکرده اند. ساکنان بشاگرد برای تامین مایحتاج روزانه خود و حتی یافتن آب آشامیدنی با مشکل مواجه هستند.جالب اینجاست که رییس جمهور در طول سفر های استانی تنها به سردشت در فاصله ۳۵۰ کیلومتری محروم ترین روستا سفر کرده است و با دیدن امکانات اولیه و خانه های گلی در این روستا سازندگی در بشاگرد را از جمله موهبات دولت نهم برشمرده است.